พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุนีวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 4. ปาจิตติยกัณฑ์ 6. อารามวรรค
6. อารามวรรค
สิกขาบทที่ 1
[236] ภิกษุณีรู้อยู่เข้าไปสู่อารามที่มีภิกษุโดยไม่บอก ต้องอาบัติ 2 อย่าง
คือ
1. ย่างเท้าก้าวที่ 1 เข้าเขต ต้องอาบัติทุกกฏ
2. ย่างเท้าก้าวที่ 2 ต้องอาบัติปาจิตตีย์
สิกขาบทที่ 2
ภิกษุณีด่าบริภาษภิกษุ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังด่า ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อด่าแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
สิกขาบทที่ 3
ภิกษุณีขึ้งเคียดบริภาษคณะ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังบริภาษ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อบริภาษแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
สิกขาบทที่ 4
ภิกษุณีผู้ได้รับนิมนต์แล้วบอกห้ามภัตตาหารแล้ว ฉันของเคี้ยวหรือของฉัน
ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. รับประเคนด้วยตั้งใจว่า จะเคี้ยวจะฉัน ต้องอาบัติทุกกฏ
2. ฉัน ต้องอาบัติปาจิตตีย์ ทุก ๆ คำกลืน
สิกขาบทที่ 5
ภิกษุณีหวงตระกูล ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังหวง ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อหวงแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
